Verbum

анлайнавы слоўнік

забе́лены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	забе́лены	забе́леная	забе́ленае	забе́леныя
Р.	забе́ленага	забе́ленай забе́ленае	забе́ленага	забе́леных
Д.	забе́ленаму	забе́ленай	забе́ленаму	забе́леным
В.	забе́лены (неадуш.) забе́ленага (адуш.)	забе́леную	забе́ленае	забе́леныя (неадуш.) забе́леных (адуш.)
Т.	забе́леным	забе́ленай забе́ленаю	забе́леным	забе́ленымі
М.	забе́леным	забе́ленай	забе́леным	забе́леных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	забе́лены	забе́леная	забе́ленае	забе́леныя
Р.	забе́ленага	забе́ленай забе́ленае	забе́ленага	забе́леных
Д.	забе́ленаму	забе́ленай	забе́ленаму	забе́леным
В.	забе́лены (неадуш.) забе́ленага (адуш.)	забе́леную	забе́ленае	забе́леныя (неадуш.) забе́леных (адуш.)
Т.	забе́леным	забе́ленай забе́ленаю	забе́леным	забе́ленымі
М.	забе́леным	забе́ленай	забе́леным	забе́леных

Кароткая форма: забе́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забе́лены

1. забелённый;

2. кул. забелённый; запра́вленный; сдо́бренный;

1, 2 см. забялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад забяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забелённый забе́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панца́к, ‑у, м.

Абл.

1. Круглыя ячныя крупы. У печы з панцаку варыцца калядная куцця. Васілевіч.

2. Суп з такіх круп. [Бацька] сёрбаў забелены панцак. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сдо́бренный

1. запра́ўлены, прыпра́ўлены, закра́шаны; забе́лены; засква́раны; зато́ўчаны; падкало́чаны;

2. прыпра́ўлены; см. сдо́брить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Падкало́тка ’суп з бульбы і мукі, забелены малаком’ (Інстр. 1, Вешт., Шатал.), ’кавалачкі мяса і сала, якія падсмажаны ў рэдкім цесце’ (Шат., Сл. ПЗБ), падкало́чанікі ’тс’ (Сцяшк. Сл.). Вытворнае ад падкалаціць < калаціць з суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кру́пнік ¹, ‑у, м.

Крупяны суп; крупеня. Ужо з’елі верашчаку, яе месца заняў на стале забелены прасяны крупнік. Гурскі.

кру́пнік ², ‑у, м.

Хмельны мядовы напітак, пашыраны раней на Беларусі. — Добра, — сказаў тоўсты Іван і закругленым рухам разліў па чарках крупнік. — Карты на стол. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад бяліць.

2. у знач. прым. Памазаны мелам; пабелены. Беленыя сцены. Беленая хата.

3. у знач. прым. Выбелены. Беленае палатно. □ Мне валошкай вышыла матуля З беленага кужалю кашулю. Вітка.

4. у знач. прым. Запраўлены малаком; забелены. Сёння, як заўсёды ў святую нядзельку, пад’еўшы добра бліноў з верашчакаю і вычысціўшы міску беленай заціркі, Гарбуз выйшаў у садок. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)