жытло́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. жытло́
Р. жытла́
Д. жытлу́
В. жытло́
Т. жытло́м
М. жытле́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

жытло́ ср., обл. жильё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жытло́, ‑а, н.

Абл. Жыллё. [Няваду] здзівіла цішыня ў мястэчку, зноў як бы ўсе пакінулі сваё жытло. Чорны. У хаце пахла аўчынамі, шкуркамі, свежым хлебам і ўсім тым, чым пахне звычайнае чалавечае жытло. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жытло́ н Wóhnung f -, -en, Beháusung f -, -en;

по́шукі жытло́а́ Wóhnungssuche f -;

жытло́о́м забяспе́чваюцца (у аб’явах) Únterkunft ist vorhánden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Жытло́ абл. ’жыллё’. Укр. житло́ ’тс’. Суфікс ‑ло далучыўся да асновы жит‑, выдзеленай у зах.-рус. з жити, житие, магчыма, пад уздзеяннем (па ўзору) свѣтло ці польск. слоў на ‑tło: уст. miotło, wiertło.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

teepee [ˈti:pi:] n. вігва́м (жытло амерыканскіх індзейцаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няўту́льны úngemütlich; únwohnlich (пра жытло)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wóhnlich

a уту́льны (пра жытло)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wígwam

m -s, -s вігва́м (індзейскае жытло)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

habitation [ˌhæbɪˈteɪʃn] n.

1. пражыва́нне, жыха́рства;

The house is unfit for habitation. Дом не прыгодны для жылля.

2. fml жыллё, жытло́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)