Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
жу́лік, -а, мн. -і, -аў, м.
Злодзей, які займаецца дробнымі пакражамі; ашуканец.
|| зб.жуллё, -я́, н. (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жу́лікм. жу́лик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жу́лік, ‑а, м.
Злодзей, які займаецца дробнымі пакражамі. //Разм. Махляр, ашуканец. А стараста, трэба сказаць, быў жулік: прыпісваў лішніх рабочых, каб іх плату палажыць сабе ў кішэню.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жу́лікмразм Gáuner m -s, -, Spítzbube m -n, -n; Dieb m -(e)s, -e (злодзей)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Жу́лік ’дробны злодзей’ (ТСБМ), жульма́н ’тс’ (Сл. паўн.-зах.). Рус.жу́лик ’тс’, дыял. ’птушка з пароды кулікоў’, ’маленькі хлябок’, кастр. ’ножык’, уладз. ’чорнарабочы’, польск.žulik ’злодзей’, чэш.žulik ’махляр, шэльма’, балг.жульо ’дробны чалавек’ (< жуля ’церці’, БЕР, 1, 558). Даль (1, 547) звязваў жулить ’прысвойваць’ з жи́лить (параўн. бел.жыліць) ’тс’, жилиться ’быць скупым’. Гэта падтрымлівае Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 298. Праабражэнскі (1, 237), адзначыўшы жуль ’ножык’ і арг. афен. жулить ’рэзаць’ згадвае, што «некоторые производят от шулер». Фасмер (2, 65) дадае арг.рус.жулик ’вучань злачынца’ і ’ножык’, нерашуча параўноўвае з серб.-харв.жуљити ’драць скуру’, балг.жуля ’драпаць, церці, здзіраць’, славен.žúliti ’церці, жаваць’. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жу́ликжу́лік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ара́п, ‑а, м.
Ашуканец, жулік.
•••
Браць на арапагл. браць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
swindler[ˈswɪndlə]n. ашука́нец, жу́лік, махля́р
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
шахра́й, ‑я, м.
Разм.пагард.Жулік, чалавек, які любіць пажывіцца за кошт іншых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)