Verbum

анлайнавы слоўнік

жуль-ве́рнаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	жуль-ве́рнаўскі	жуль-ве́рнаўская	жуль-ве́рнаўскае	жуль-ве́рнаўскія
Р.	жуль-ве́рнаўскага	жуль-ве́рнаўскай жуль-ве́рнаўскае	жуль-ве́рнаўскага	жуль-ве́рнаўскіх
Д.	жуль-ве́рнаўскаму	жуль-ве́рнаўскай	жуль-ве́рнаўскаму	жуль-ве́рнаўскім
В.	жуль-ве́рнаўскі (неадуш.) жуль-ве́рнаўскага (адуш.)	жуль-ве́рнаўскую	жуль-ве́рнаўскае	жуль-ве́рнаўскія (неадуш.) жуль-ве́рнаўскіх (адуш.)
Т.	жуль-ве́рнаўскім	жуль-ве́рнаўскай жуль-ве́рнаўскаю	жуль-ве́рнаўскім	жуль-ве́рнаўскімі
М.	жуль-ве́рнаўскім	жуль-ве́рнаўскай	жуль-ве́рнаўскім	жуль-ве́рнаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Жуль-жуль-жуль ’выгук для падзывання авечак (міёр., Шатал.). Параўн. славен. žûžka ’імя чорнай авечкі’. Магчыма, корань *geu‑ з пашырэннем ‑l‑ са значэннем ’скручваць, згінаць’ (Покарны, 1, 397) > *žul‑. Сярод слоў і.-е. моў, узыходзячых да гэтага кораня, есць словы са значэннем ’кучары’ (с.-іран. gūaire), ’галава’ (ням. Küllbock і Kielbock ’бязрогі баран’). Але пэўнасці ў такой рэканструкцыі няма, паколькі нам не вяло мы іншамоўныя паралелі гэтага выгуку’. Няясна.