таўстасу́м, ‑а, м.
Разм. Багацей. Жуль Верн не захапляўся тымі магчымасцямі, якія прадастаўляліся навуцы таўстасумамі. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)