жо́ўцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жо́ўцевы жо́ўцевая жо́ўцевае жо́ўцевыя
Р. жо́ўцевага жо́ўцевай
жо́ўцевае
жо́ўцевага жо́ўцевых
Д. жо́ўцеваму жо́ўцевай жо́ўцеваму жо́ўцевым
В. жо́ўцевы (неадуш.)
жо́ўцевага (адуш.)
жо́ўцевую жо́ўцевае жо́ўцевыя (неадуш.)
жо́ўцевых (адуш.)
Т. жо́ўцевым жо́ўцевай
жо́ўцеваю
жо́ўцевым жо́ўцевымі
М. жо́ўцевым жо́ўцевай жо́ўцевым жо́ўцевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жо́ўцевы жёлчный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жо́ўцевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны жоўці ​1 (у 1 знач.). Жоўцевы праток. Жоўцевыя кіслоты. Жоўцевы пузыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жо́ўцевы анат. Gllen-;

жо́ўцевы пузы́р [пухі́р] Gllenblase f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жоўць¹, -і, ж.

1. Жоўта-зялёная горкая вадкасць, якую выдзяляе печань у кішэчнік.

2. перан. Злосць, раздражненне.

У яе словах многа жоўці.

|| прым. жо́ўцевы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Жоўцевы грыб 4/420

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Жоўцевы пузыр 11/19

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

жоўцевы грыб

т. 6, с. 440

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жоўцевы пузыр

т. 6, с. 440

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

gallstone [ˈgɔ:lstəʊn] n. med. жо́ўцевы ка́мень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)