Соўка вязавая жаўтаватая (матылёк) 7/80—81 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

су́кравіца, -ы, ж.

Жаўтаватая вадкасць з дамешкам крыві, якая выдзяляецца з пашкоджаных тканак.

|| прым. су́кравічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўтава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаўтава́ты жаўтава́тая жаўтава́тае жаўтава́тыя
Р. жаўтава́тага жаўтава́тай
жаўтава́тае
жаўтава́тага жаўтава́тых
Д. жаўтава́таму жаўтава́тай жаўтава́таму жаўтава́тым
В. жаўтава́ты (неадуш.)
жаўтава́тага (адуш.)
жаўтава́тую жаўтава́тае жаўтава́тыя (неадуш.)
жаўтава́тых (адуш.)
Т. жаўтава́тым жаўтава́тай
жаўтава́таю
жаўтава́тым жаўтава́тымі
М. жаўтава́тым жаўтава́тай жаўтава́тым жаўтава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

су́кравіца, ‑ы, ж.

Жаўтаватая вадкасць з дамешкай крыві, якая выдзяляецца з пашкоджаных тканак і поласцей цела. З раны на галаве нават і цяпер яшчэ сачылася сукравіца. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зеленава́та-жаўтава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зеленава́та-жаўтава́ты зеленава́та-жаўтава́тая зеленава́та-жаўтава́тае зеленава́та-жаўтава́тыя
Р. зеленава́та-жаўтава́тага зеленава́та-жаўтава́тай
зеленава́та-жаўтава́тае
зеленава́та-жаўтава́тага зеленава́та-жаўтава́тых
Д. зеленава́та-жаўтава́таму зеленава́та-жаўтава́тай зеленава́та-жаўтава́таму зеленава́та-жаўтава́тым
В. зеленава́та-жаўтава́ты (неадуш.)
зеленава́та-жаўтава́тага (адуш.)
зеленава́та-жаўтава́тую зеленава́та-жаўтава́тае зеленава́та-жаўтава́тыя (неадуш.)
зеленава́та-жаўтава́тых (адуш.)
Т. зеленава́та-жаўтава́тым зеленава́та-жаўтава́тай
зеленава́та-жаўтава́таю
зеленава́та-жаўтава́тым зеленава́та-жаўтава́тымі
М. зеленава́та-жаўтава́тым зеленава́та-жаўтава́тай зеленава́та-жаўтава́тым зеленава́та-жаўтава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шкіпіна́р, ‑у, м.

Празрыстая ці жаўтаватая гаручая вадкасць з едкім пахам, якая здабываецца перагонкай смалы хвойных дрэў і прымяняецца ў медыцыне, лакафарбавай вытворчасці і пад. Я пазаносіў у кладоўку посуд, пэндзлі, памог хлопцам паадмываць працавітыя рукі ад фарбы шкіпінарам, падзякаваў і пайшоў прыбірацца сам. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАБРО́ВЫ СТРУМЕ́НЬ,

сакрэт мускусных залоз рачнога бабра. Духмяная жаўтаватая вадкасць, што ўтвараецца ў скурыстых мяшэчках, размешчаных каля выхаду анальнай адтуліны. Выкарыстоўваецца ў парфумернай прам-сці на гатункі духоў для надання ім устойлівасці.

т. 2, с. 184

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сафро́л

(ад ар. za farān = шафран + -ол)

жаўтаватая вадкасць, састаўная частка некаторых відаў эфірнага алею; выкарыстоўваецца ў парфумерыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Су́кравіцажаўтаватая вадкасць з дамешкай крыві’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Шат., Сл. ПЗБ, ЛА, 5), ’кроў з раны з вадой’ (Варл.), ’крывяныя гнойныя выдзяленні’ (Сл. ПЗБ), су́кравіца ’тс’ (ТС). Укр. су́кровиця, рус. су́кровица, польск. sukrwica, чэш. дыял. súkrvica, славац. súkrvica, серб.-харв. sùkrvica, балг. сукъ́рвица, дыял. су́карвица, макед. сукрвица. Прасл. *sǫ‑krьv‑ica, дэрыват з прыст. *sǫ‑ ад *kry, krъve ’кроў’. Гл. Махэк₂, 292; Борысь, Prefiks., 122; ЕСУМ, 5, 471.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ЛАВА́НДАВЫ АЛЕ́Й,

эфірны алей з суквеццяў лаванды. Бясколерная ці жаўтаватая вадкасць з пахам лаванды, шчыльн. 885—897 кг/м3. Не раствараецца ў вадзе, раствараецца ў этаноле. Асн. кампаненты — гераніёл, ліналаол, ліналілацэтат, лавандулол. Выкарыстоўваюць пераважна як пахучае рэчыва ў парфумерыі, а таксама як сыравіну ў вытв-сці ліналілацэтату.

т. 9, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)