жако́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. жако́б
Р. жако́б
Д. жако́б
В. жако́б
Т. жако́б
М. жако́б

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жако́б нескл., м., спец. жако́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жако́б спец. жако́б нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жако́б, нескл., м.

Назва стылю мэблі чырвонага дрэва з упрыгожаннямі з бронзы (у 18 ст.), пазней (у 19 ст.) з упрыгожаннямі ў выглядзе наклееных палосак з латуні.

[Ад прозвішча сям’і французскіх майстроў 18 — 1‑й паловы 19 стст. Jacob.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Жакоб

т. 6, с. 413

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жако́б

(фр. Jacob = прозвішча сям’і французскіх майстроў мастацкай мэблі 18 — пач. 19 ст.)

стыль мэблі чырвонага дрэва з накладнымі бронзавымі або латуннымі аздобамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Жакоб Макс

т. 6, с. 413

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Жакоб Франсуа

т. 6, с. 413

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)