жако́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. жако́б
Р. жако́б
Д. жако́б
В. жако́б
Т. жако́б
М. жако́б

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жако́б нескл., м., спец. жако́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жако́б спец. жако́б нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жако́б, нескл., м.

Назва стылю мэблі чырвонага дрэва з упрыгожаннямі з бронзы (у 18 ст.), пазней (у 19 ст.) з упрыгожаннямі ў выглядзе наклееных палосак з латуні.

[Ад прозвішча сям’і французскіх майстроў 18 — 1‑й паловы 19 стст. Jacob.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)