Дэсертная (сорт рабіны) 8/672

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кісе́ль,

дэсертная страва.

т. 8, с. 290

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэсе́ртны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэсерту. Дэсертнае віно. Дэсертная лыжы,

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэсе́ртны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэсе́ртны дэсе́ртная дэсе́ртнае дэсе́ртныя
Р. дэсе́ртнага дэсе́ртнай
дэсе́ртнае		 дэсе́ртнага дэсе́ртных
Д. дэсе́ртнаму дэсе́ртнай дэсе́ртнаму дэсе́ртным
В. дэсе́ртны (неадуш.)
дэсе́ртнага (адуш.)		 дэсе́ртную дэсе́ртнае дэсе́ртныя (неадуш.)
дэсе́ртных (адуш.)
Т. дэсе́ртным дэсе́ртнай
дэсе́ртнаю		 дэсе́ртным дэсе́ртнымі
М. дэсе́ртным дэсе́ртнай дэсе́ртным дэсе́ртных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цы́мус, -у, м.

1. Аб вельмі прыгожым, вельмі цікавым, найлепшым (разм.).

2. Салодкая дэсертная страва з тушанай морквы і іншых інгрэдыентаў.

3. Самае істотнае, значнае (разм.).

У гэтай карціне ўвесь ц.

|| прым. цы́мусны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dessert [dɪˈzɜ:t] n. дэсе́рт, сало́дкае;

a dessert spoon дэсе́ртная лы́жка;

for dessert на дэсе́рт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэсе́ртны Dessert- [-´sɛ:r і -´sɛ:rt];

дэсе́ртны відэ́лец Dessértgabel f -, -n;

дэсе́ртная лы́жка Dessértlöffel m -s, -;

дэсе́ртны нож Dessértmesser n -s, -;

дэсе́ртная тале́рка Dessértteller m -s, -;

дэсе́ртнае віно́ Dessértwein m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

talerzyk

м. талерачка, талерка;

talerzyk deserowy — дэсертная талерка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тале́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Сталовая пасуда круглай формы з шырокім дном і прыўзнятымі краямі. Дэсертная талерка. □ Стол заслалі, прынеслі талеркі з вяндлінаю .. і селі піць чай. Колас. На талерках дыміцца лёгкай парай вараная ружаватая трусяціна. Навуменка. // Колькасць стравы, якая ўмяшчаецца ў такую пасуду. [Дзядзька:] — Была б у калгасе сталовая, то капусты б міску вычарпаў, адбіўную б умяў ці верашчакі б талерку блінамі вымачаў. Бялевіч. У міг з’явіўся на стале «журавель» з гарэлкай, а поруч з ім міска мёду і талеркі маласольных агуркоў. Васілевіч.

2. толькі мн. (тале́ркі, ‑рак). Ударны музычны інструмент, які складаецца з двух металічных дыскаў. Аркестравыя талеркі.

3. Спец. Назва розных дэталей, якія маюць форму дыскаў. Буферныя талеркі.

•••

Не ў сваёй талерцы — у нязвычным стане, не ў звычайным для сябе настроі.

[Ад ням. Teller.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)