назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дэмарка́цыі | |
| дэмарка́цыі | |
| дэмарка́цыю | |
| дэмарка́цыяй дэмарка́цыяю |
|
| дэмарка́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| дэмарка́цыі | |
| дэмарка́цыі | |
| дэмарка́цыю | |
| дэмарка́цыяй дэмарка́цыяю |
|
| дэмарка́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. Устанаўленне і абазначэнне на мясцовасці спецыяльнымі знакамі граніц паміж сумежнымі дзяржавамі.
2. Адмежаванне амярцвелых участкаў тканкі ад здаровых.
||
Дэмаркацыйная лінія —
1) лінія, паласа, што раздзяляе войскі праціўнікаў у перыяд перамір’я;
2) лінія, якая падзяляе на зоны акупацыі тэрыторыю пераможанай дзяржавы;
3) у медыцыне: паласа новай (грануляцыйнай) тканкі, якой адмяжоўваецца здаровая, жыццяздольная тканка ад амярцвелай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Устанаўленне і абазначэнне на мясцовасці граніцы паміж сумежнымі дзяржавамі на аснове заключаных пагадненняў.
2. Адмежаванне амярцвелых участкаў тканкі ад здаровых.
[Фр. démarcation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1) устанаўленне і абазначэнне на мясцовасці граніцы паміж сумежнымі дзяржавамі;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
демарка́ция
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
demarkacja
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)