дэмаго́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца дэмагогіяй, карыстаецца дэмагагічнымі прыёмамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэмаго́г

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэмаго́г дэмаго́гі
Р. дэмаго́га дэмаго́гаў
Д. дэмаго́гу дэмаго́гам
В. дэмаго́га дэмаго́гаў
Т. дэмаго́гам дэмаго́гамі
М. дэмаго́гу дэмаго́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэмаго́г м. демаго́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэмаго́г, ‑а, м.

Той, хто карыстаецца дэмагагічнымі прыёмамі. Вось, вось яны гарланы-дэмагогі, Правакацыйных, чорных спраў майстры. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмагог

т. 6, с. 345

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэмаго́г м. Demagóge m -n, -n;

не будзь дэмаго́гам! sei kein Demagóge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэмаго́г

(гр. demagogos)

палітык, якія для дасягнення сваіх мэт карыстаецца дэмагогіяй 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэмаго́г

(гр. demagogos, ад demos = народ + ago = вяду)

палітык, які для дасягнення сваіх мэт карыстаецца дэмагогіяй 1.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

демаго́г дэмаго́г, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rabble-rouser [ˈræblˌraʊzə] n. дэмаго́г; падбухто́ршчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)