Verbum

анлайнавы слоўнік

дыя́гназ

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыя́гназ, -у, мн. -ы, -аў, м.

Урачэбнае заключэнне аб характары і сутнасці хваробы, а таксама яе абазначэнне.

Паставіць д.

|| прым. дыягнасты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыя́гназ, -зу м., мед. диа́гноз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыя́гназ, ‑у, м.

Урачэбнае заключэнне аб хваробе па падставе абследавання хворага. Паставіць дыягназ.

[Ад грэч. diágnōsis — распазнаванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыягназ

т. 6, с. 307

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дыя́гназ м. Diagnóse f -, -n, Befúnd m -(e)s, -e;

памылко́вы дыя́гназ Féhldiagnose f;

ста́віць дыя́гназ diagnostizíeren vt, die Diagnóse stéllen;

дыя́гназ урача́ быў: запале́нне ны́рак die ärztliche Diagnóse láutete auf Níerenentzündung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дыя́гназ

(гр. diagnosis = распазнаванне)

1) вызначэнне хваробы на падставе абследавання хворага;

2) біял. навуковае апісанне асноўных прымет, якія характарызуюць пэўную сістэматычную групу (від, род і г. д.) раслін або жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыя́гназ

(гр. diagnosis = распазнаванне)

вызначэнне хваробы на падставе абследавання хворага.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Дыягназ хваробы 11/47

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дыягно́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Урач, які ўстанаўлівае дыягназ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)