Verbum

анлайнавы слоўнік

ду́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	ду́юся	ду́емся
2-я ас.	ду́ешся	ду́ецеся
3-я ас.	ду́ецца	ду́юцца
Прошлы час
м.	ду́ўся	ду́ліся
ж.	ду́лася
н.	ду́лася
Загадны лад
2-я ас.	ду́йся	ду́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час	ду́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ду́цца, дуюся, дуешся, дуецца; незак., на каго-што і без дап.

Разм. Злавацца, крыўдзіцца. І тут я заўважыў, што Міхаіл Мікалаевіч дуецца на мяне. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́цца разм. гл. дзьмуцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

sulk [sʌlk] v. derog. ду́цца, наду́цца; надзьму́цца, sulk with smb. злава́ць на каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дада́цца, ‑дасца; ‑дуцца; зак.

Разм. Далучыцца, дабавіцца ў дадатак да чаго‑н. Астатняе дадасца. □ Да ўсіх Галіных бядот дадалася новая, ужо зусім рэальная бяда. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закла́сціся, ‑дуся, ‑дзешся, ‑дзецца; ‑дзёмся, ‑дзяцеся, ‑дуцца; зак.

Разм. Пайсці ў заклад, паспрачацца на што‑н. [Завішнюк] мог закласціся, што так зрабіла Жэнька ад злосці, і ён сам пачынаў злаваць на яе. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пузы́рыцца (пузы́рицьца) ’наядацца, напівацца; закіпаць, падымацца пухірамі; выстаўляць пуза ад гонару’ (Нас.), рус. пузы́риться ’тс’, укр. пузи́ритися уздымацца пухірамі; дуцца’, сюды ж пузыры́ха ’тоўстая, сварлівая кабета’ (барыс., Цыхун, вусн. паведамл.). Ад пузыр ₁ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grúmmeln

vi разм.

1) мармыта́ць; ду́цца (на каго-н.)

2) груката́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dréschen

* vt

1) малаці́ць

2) лупцава́ць

Kárten ~ — ду́цца ў ка́рты

◊ Phrásen ~ — разм. пустазво́ніць

léeres Stroh ~ — пераліва́ць з пусто́га ў паро́жняе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

trótzen

1) упа́рціцца, нараві́цца, нату́рыцца

mit j-m ~ — ду́цца, злава́цца на каго́-н.

2) грэ́баваць, пагарджа́ць

den Gefáhren [dem Tóde] ~ — пагарджа́ць [грэ́баваць] небяспе́кай [сме́рцю]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)