ду́цца разм. гл. дзьмуцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

grúmmeln

vi разм.

1) мармыта́ць; ду́цца (на каго-н.)

2) груката́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dréschen

* vt

1) малаці́ць

2) лупцава́ць

Kárten ~ — ду́цца ў ка́рты

◊ Phrásen ~ — разм. пустазво́ніць

léeres Stroh ~ — пераліва́ць з пусто́га ў паро́жняе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trótzen

vi

1) упа́рціцца, нараві́цца, нату́рыцца

mit j-m ~ — ду́цца, злава́цца на каго́-н.

2) грэ́баваць, пагарджа́ць

den Gefáhren [dem Tóde] ~ — пагарджа́ць [грэ́баваць] небяспе́кай [сме́рцю]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)