дурні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж. (разм., лаянк.).

Тое, што і дурань (у 1 знач.).

Што ты мелеш, д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дурні́ца

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дурні́ца дурні́цы
Р. дурні́цы дурні́ц
Д. дурні́цы дурні́цам
В. дурні́цу дурні́ц
Т. дурні́цай
дурні́цаю		 дурні́цамі
М. дурні́цы дурні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дурні́ца

‘ягада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дурні́ца дурні́цы
Р. дурні́цы дурні́ц
Д. дурні́цы дурні́цам
В. дурні́цу дурні́цы
Т. дурні́цай
дурні́цаю		 дурні́цамі
М. дурні́цы дурні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дурні́ца I ж., груб. ду́ра, дурёха;

2. ласк. ду́рочка

дурні́ца II ж. (одна ягода голубики) голуби́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дурні́ца, ‑ы, м. і ж.

Разм. лаянк. Дурань, дурніла. А гэты Юзік — шаляніца, Малы яшчэ, зусім дурніца, Так пад нагамі і таўчэцца. Колас. — Вось скажу заўтра Казюку, што Грышка бачыў, — абазваўся Хведар. — Маўчы, дурніца... і слова нікому не рэкні. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурні́ца ж. разм. лаянк (асоба жаночага полу) álbernes Ding, dúmme Gans, hässliches Mädchen, hässliche Frau; гл. дypaнь

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дурні́цы, -ні́ц, адз. дурні́ца, -ы, ж.

Тое, што і буякі.

Наеўся дурніц.

|| прым. дурні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ду́рёха бран. дурні́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́рища прост., бран. дурні́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дурні́цы, ‑ніц; адз. дурніца, ‑ы, ж.

Тое, што і буякі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)