дурні́цы, -ні́ц, адз. дурні́ца, -ы, ж.

Тое, што і буякі.

Наеўся дурніц.

|| прым. дурні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)