Ду́бна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́бна
Р. Ду́бна
Д. Ду́бну
В. Ду́бна
Т. Ду́бнам
М. Ду́бне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ду́бна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ду́бна
Р. Ду́бны
Д. Ду́бне
В. Ду́бну
Т. Ду́бнай
Ду́бнаю
М. Ду́бне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дубна́ г. Дубна́, -ны́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дубна (археал.) 4/13

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дубна (в., Магілёўская вобл.) 1/216

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дубна,

горад у Расіі.

т. 6, с. 244

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дубна,

вёска ў Мастоўскім р-не.

т. 6, с. 244

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дубна (в., Мастоўскі р-н) 4/302; 7/74, 75 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дубна́ ж. Dubná n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Дубно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубно́
Р. Дубна́
Д. Дубну́
В. Дубно́
Т. Дубно́м
М. Дубне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)