Ду́бна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́бна
Р. Ду́бна
Д. Ду́бну
В. Ду́бна
Т. Ду́бнам
М. Ду́бне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)