Дубно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубно́
Р. Дубна́
Д. Дубну́
В. Дубно́
Т. Дубно́м
М. Дубне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)