дрымо́та, -ы, ДМ -мо́це, ж.

Паўсон; стан, пры якім хіліць на сон.

Агарнула д.

|| прым. дрымо́тны, -ая, -ае.

Д. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрымо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дрымо́та
Р. дрымо́ты
Д. дрымо́це
В. дрымо́ту
Т. дрымо́тай
дрымо́таю
М. дрымо́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дрымо́та ж. дремо́та, дрёма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрымо́та, ‑ы, ДМ ‑моце, м.

Санлівасць; паўсон. Стомленасць і ціхі шэпт хвой хіліў да сну, але партызаны сіліліся перамагчы дрымоту. Шчарбатаў. Дрымота, якая агарнула мяне на вольным лясным паветры, перадалася і Галінцы, і неўзабаве мы абедзве моцна заснулі. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрымо́та ж. Schlúmmer m -s, Hálbschlaf m -(e)s; Schläfrigkeit f -, Schláftrunkenheit f - (санлівасць);

лёгкая дрымо́та ein léichter Schlúmmer;

вы́весці не́кага з дрымо́ты j-n aus dem Schlaf [Hálbschlaf, Schlúmmer] réißen*;

быць апанава́ным дрымо́тай in Schlúmmer [Hálbschlaf] sínken*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Дрымо́та, дрымо́тны, дрыму́чы. Да драма́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дремо́та дрымо́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрема́ и дрёма (дремота) разг. дрымо́та, -ты ж.;

дрема́ доли́т дрымо́та адо́львае.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напаўсо́н, ‑сну, м.

Стан, блізкі да сну; дрымота. Ужо ў напаўсне.. [Буднік] распрануўся і лёг. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nap​1 [næp] n. дрымо́та, каро́ткі сон (звыч. удзень);

have/take a nap задрама́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)