дрыво́тня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Павець для дроў.

Дровы знаходзіліся ў дрывотні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрыво́тня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дрыво́тня дрыво́тні
Р. дрыво́тні дрыво́тняў
Д. дрыво́тні дрыво́тням
В. дрыво́тню дрыво́тні
Т. дрыво́тняй
дрыво́тняю
дрыво́тнямі
М. дрыво́тні дрыво́тнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дрыво́тня ж. дровяно́й сара́й, дровя́ник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрыво́тня, ‑і, ж.

Хлеў або павець для дроў. У дрывотні бацька.. калоў дровы. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрыво́тня ж. Hlzschuppen m -s, -;

захо́ўваць у дрыво́тні im Hlzschuppen ufbewahren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дрыво́тня Месца для дроў на двары; дрывяны склад (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дрыво́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і дрывотня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрыво́тнік м., см. дрыво́тня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

woodshed [ˈwʊdʃed] n. дрыво́тнік, дрыво́тня, паве́ць для дроў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

woodshed

[ˈwʊdʃed]

n.

дрыво́тнік -а m., дрыво́тня f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)