до́блесць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. до́блесць
Р. до́блесці
Д. до́блесці
В. до́блесць
Т. до́блесцю
М. до́блесці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

до́блесць, -і, ж. (высок.).

1. Мужнасць, адвага, геройства.

Воінская д.

2. Высокая самаадданасць у працы, у дзейнасці.

Працоўная д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́блесць ж. до́блесть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́блесць, ‑і, ж.

Высок. Адвага, мужнасць, геройства. Воінская доблесць. // Бязмежнай самаадданасць у дасягненні якой‑н. высокай мэты. Працоўная доблесць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́блесць ж Héldenmut m -(e)s, -e, Tápferkeit f -;

вая́рская до́блесць Héldentum im Kampf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

До́блесць ’доблесць’ (БРС). Гл. до́блесны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

до́блесть до́блесць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́інскі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да ваеннай справы, ваеннай службы.

Воінская павіннасць.

Усеагульны в. абавязак.

2. Уласцівы воіну (высок.).

Воінская доблесць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

valour [ˈvælə] n. fml до́блесць, му́жнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prowess [ˈpraʊəs] n.

1. до́блесць

2. майстэ́рства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)