доблесць, ‑і, ж.
Высок. Адвага, мужнасць, геройства. Воінская доблесць. // Бязмежнай самаадданасць у дасягненні якой‑н. высокай мэты. Працоўная доблесць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)