дзяся́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Асоба ніжэйшага тэхнічнага персаналу, якая кіруе групай рабочых на будаўніцтве, лясных распрацоўках і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзяся́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзяся́тнік дзяся́тнікі
Р. дзяся́тніка дзяся́тнікаў
Д. дзяся́тніку дзяся́тнікам
В. дзяся́тніка дзяся́тнікаў
Т. дзяся́тнікам дзяся́тнікамі
М. дзяся́тніку дзяся́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзяся́тнік м. деся́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяся́тнік м. Vórarbeiter m -s, -; Áufseher m -s, -, Brigadíer m -s, -e; Políer m -s, -e (на будоўлях)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

деся́тник дзяся́тнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ganger

[ˈgæŋər]

n.

нагля́дчык, дзяся́тнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foreman

[ˈfɔrmən]

n., pl. -men

1) ма́йстар -ра m., прара́б, дзяся́тнік -а m., тэ́хнік -а m.; зага́дчык цэ́ха

2) старшыня́ прыся́жных

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)