датла́, прысл.

Поўнасцю, зусім, канчаткова.

Хата згарэла д.

Знішчыць д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

датла́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
датла́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

датла́ нареч. дотла́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датла́, прысл.

Поўнасцю, зусім, без астатку. Хата згарэла датла. □ Свабодна весць у Крэмль маскоўскі Ідзе з сяла і да сяла, Як б’ецца з ворагам Паўлоўскі, Як нішчыць зграю іх датла. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датла́ прысл völlig; bis auf den Grund; bis auf den ltzten Rest;

згарэ́ць датла́ völlig [bis auf den Grund] bbrennen* , nederbrennen* vi (s);

разары́цца датла́ разм sich totl [völlig] ruineren, sich zu Grnde rchten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Датла́датла, зусім’ (БРС). Параўн. укр. дотла́, славац. do tla. У аснове ляжыць спалучэнне *do з словам *tьlo ’аснова, зямля’: укр. тло, ст.-рус. тьло, серб.-харв. тле̏, польск. tło і г. д. (прасл. *tьlo; аб далейшых сувязях гл. у Фасмера, 4, 65). Параўн. таксама Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 178.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дотла́ нареч. датла́, дашчэ́нту, дачы́ста.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скіпе́ць, ‑піць; зак.

1. Разм. Згарэць. Скіпела селішча ў агні — і дом, і сад датла. Непачаловіч. Не стала Рудні і Кандратавіч, Датла скіпела Гарадзішча — І плакаць некаму над стратамі, Над чорным сумам папялішчаў. Гілевіч.

2. перан. Разнервавацца; абурыцца. Раман скіпеў. «Давай яшчэ адну [партыю] згуляем!» — патрабуе. Што ж, выйграў у яго Ляксей і тую. «Вожык».

•••

Скіпець на нажы — загінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doszczętnie

дашчэнту, ушчэнт, датла; цалкам;

doszczętnie spalony — спалены датла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Нашчэ́нт ’ушчэнт, дарэшты’ (брасл., Сл. ПЗБ), ’дашчэнту, датла’ (ТС), ’зусім, поўнасцю, канчаткова’ (ТСБМ). Да шчэнт, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)