далуча́ цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час
адз.
мн.
1-я ас.
далуча́ юся
далуча́ емся
2-я ас.
далуча́ ешся
далуча́ ецеся
3-я ас.
далуча́ ецца
далуча́ юцца
Прошлы час
м.
далуча́ ўся
далуча́ ліся
ж.
далуча́ лася
н.
далуча́ лася
Загадны лад
2-я ас.
далуча́ йся
далуча́ йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час
далуча́ ючыся
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
далуча́ цца несов.
1. (да каго, чаго ) присоединя́ ться (к кому, чему ), примыка́ ть (к кому, чему );
2. (да чаго) (знакомиться с чём-л., осваивать что-л. ) приобща́ ться (к чему ); (принимать участие ) вовлека́ ться (во что );
1, 2 см. далучы́ цца;
3. страд. присоединя́ ться, приобща́ ться, присовокупля́ ться; причисля́ ться; вовлека́ ться; см. далуча́ ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
далуча́ цца , ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да далучыцца.
2. Зал. да далучаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
далуча́ цца sich á nschließen* (да чаго -н. D , zu A )
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
далучы́ цца , -лучу́ ся, -лу́ чышся, -лу́ чыцца; зак. , да каго-чаго.
1. Дабавіцца да чаго-н. , стварыць адно цэлае з чым-н.
Да групы экскурсантаў далучылася яшчэ пяць чалавек.
2. Згадзіўшыся з кім-, чым-н. , прымкнуць.
Д. да грамадскага жыцця краіны.
Д. да дэманстрантаў.
|| незак. далуча́ цца , -а́ юся, -а́ ешся, -а́ ецца.
|| наз. далучэ́ нне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подсоединя́ ться страд. далуча́ цца .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
присоединя́ ться возвр. , страд. далуча́ цца .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
привходи́ ть несов. , книжн. дабаўля́ цца, далуча́ цца .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
далучэ́ нне , ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. далучаць — далучыць і далучацца — далучыцца. Далучэнне прыстаўкі да кораня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АДКРЫ́ ТЫЯ ДАГАВО́ РЫ ,
двухбаковыя і шматбаковыя міжнар. пагадненні, да якіх могуць далучацца і інш. дзяржавы. Адрозніваюць рэгіянальныя і агульныя адкрытыя дагаворы універсальнага характару. Да першых могуць далучацца дзяржавы пэўнага геагр. рэгіёна, да другіх — любая дзяржава. Умовы далучэння вызначаюцца ў дагаворы.
т. 1, с. 111
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)