далуча́цца sich nschließen* (да чаго-н. D, zu A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gesllen

(sich) (zu D) далуча́цца (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rejoin

[,ri:ˈdʒɔɪn]

1.

v.t.

злуча́ць, спалуча́ць нано́ва

2.

v.i.

ізно́ў далуча́цца, злуча́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

make common cause with

далуча́цца да каго́-н. для агу́льнае спра́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dazkommen

* vi (s) далуча́цца (да чаго-н.), падыхо́дзіць (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hinzkommen

* vi (s)

1) падыхо́дзіць

2) далуча́цца, дадава́цца

es kommt noch hinz — да таго́ ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bitreten

* vi (s) (D) уступа́ць (у якую-н. арганізацыю); далуча́цца (да каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bigesellen

1.

vt (D) далуча́ць (каго-н. да каго-н.)

2.

(sich) далуча́цца

(да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nreihen

1.

vt далуча́ць, размяшча́ць радко́м

2.

(sich)

1) станаві́цца ў шэ́раг

2) (an A) далуча́цца (да каго-н., да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

connect

[kəˈnekt]

1.

v.t.

1) прылуча́ць; спалуча́ць; зьвя́зваць

2) злуча́ць (тэлефані́чна)

3) лучы́ць (у ду́мках), асацыява́ць

4) далуча́цца

5) Electr. далуча́ць, злуча́ць

2.

v.i.

1) лучы́цца, быць палу́чаным

2) мець спалучэ́ньне (пра цягнікі́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)