назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дае́ння | |
| дае́нню | |
| дае́ннем | |
| дае́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| дае́ння | |
| дае́нню | |
| дае́ннем | |
| дае́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
даі́ць, даю́, до́іш, до́іць; до́ены;
1. Выцэджваць малако з вымя.
2.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дое́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аўтадае́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электрадае́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удо́й, -ю,
1. Колькасць малака, надоенага за адзін раз або за які
2. Тое, што і
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
до́йка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)