дадава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дадаю́ дадаё́м
2-я ас. дадае́ш дадаяце́
3-я ас. дадае́ дадаю́ць
Прошлы час
м. дадава́ў дадава́лі
ж. дадава́ла
н. дадава́ла
Загадны лад
2-я ас. дадава́й дадава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дадаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дадава́ць несов.

1. (давать недостающее) додава́ть;

2. мат. прибавля́ть;

3. (говорить или писать в дополнение к чему-л.) добавля́ть, прибавля́ть;

4. (присоединять) прилага́ть;

да гэ́тага дадаю́ — канц. при сём прилага́ю;

1-4 см. дада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае.

Незак. да дадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадава́ць (da)zúgeben* vt, hinzúgeben* vt, hinzúfügen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Дадава́ць ’дадаваць’ (БРС). Укр. додава́ти, польск. dodawać, чэш. dodávati, балг. дода́вам і г. д. Прасл. *dodavati (да дзеяслова *dodati < *dati ’даць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дада́ць, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзі́м, -дасце́, -даду́ць; -да́й; -да́дзены; зак.

1. каго-што і чаго. Даць, зрабіць, сказаць і пад. ў дадатак да чаго-н.

Астатнія грошы дадам заўтра.

2. што да чаго. Сказаць або напісаць у дадатак да чаго-н.

Да сказанага нечага д.

3. што да чаго. Прыкласці, далучыць.

Да заявы д. медыцынскае заключэнне.

4. што да чаго. Скласці лікі.

Да пяці д. чатыры.

|| незак. дадава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.

|| наз. дадава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дадаваць, дабаўляць, прыбаўляць, набаўляць, падбаўляць, дакладаць, падкідаць, папаўняць / сыпкае: падсыпаць / вадкае: падліваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

додава́ть несов. дадава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дадаваць — дадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадава́цца, ‑даецца; незак.

1. Незак. да дадацца.

2. Зал. да дадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)