давяра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. давяра́юся давяра́емся
2-я ас. давяра́ешся давяра́ецеся
3-я ас. давяра́ецца давяра́юцца
Прошлы час
м. давяра́ўся давяра́ліся
ж. давяра́лася
н. давяра́лася
Загадны лад
2-я ас. давяра́йся давяра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час давяра́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

давяра́цца несов.

1. (каму) доверя́ться; полага́ться (на кого); см. даве́рыцца;

2. страд. доверя́ться; вверя́ться; поверя́ться; см. давяра́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давяра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да даверыцца.

2. Зал. да давяраць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давяра́цца (каму-н.) sich ánvertrauen (D); sich verlássen* (auf A) (паспадзявацца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вверя́ться

1. давяра́цца;

2. страд. давяра́цца; даруча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доверя́ться

1. давяра́цца;

2. страд. давяра́цца; даруча́цца; см. доверя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поверя́ться страд.

1. правяра́цца; звяра́цца;

2. давяра́цца; см. поверя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wywnętrzać się

незак. адкрывацца, давярацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zawierzać

незак. давярацца; давяраць што каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mítteilen

vt паведамля́ць

Kénntnisse ~ — перадава́ць ве́ды

sich ~ (D) — давяра́цца (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)