гі́бель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. гі́бель
Р. гі́белі
Д. гі́белі
В. гі́бель
Т. гі́беллю
М. гі́белі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гі́бель, -і, ж.

1. Знішчэнне, разбурэнне, смерць (пры катастрофе, стыхійным бедстве і пад.).

Г. касмічнага карабля.

2. чаго. Незлічонае мноства, вялікая колькасць (разм.).

Летам г. работы ў сялян.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гі́бель ж.

1. ги́бель;

2. прост. (большое количество) ги́бель, про́пасть, тьма;

◊ быць на краі́ гі́белі — быть (находи́ться) на краю́ ги́бели

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гі́бель, ‑і, ж.

1. Поўнае разбурэнне, спыненне існавання (пры катастрофе, бедстве, наўмысным знішчэнні і пад.). Гібель Пампеі. Гібель парахода. // Гвалтоўная заўчасная смерць. Трагічную гібель Кацярыны, якая не хацела скарыцца «цёмнаму царству» самадурства, паказаў геніяльны рускі драматург Астроўскі. Бярозкін.

2. у знач. вык., чаго. Разм. Вялікая колькасць, мноства. [Марыля:] Скора касьба пачнецца, жніво, работы гібель. Купала.

•••

На краі гібелі гл. край.

Да гібелі — вельмі многа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́бель м

1. Úntergang m -(e)s, -gänge, Verdérben n -s; Verfáll m -(e)s; Tod m -(e)s (смерць);

рыхтава́ць каму-н гі́бель j-m éinen Strick dréhen;

знахо́дзіцца на краі́ гі́белі kurz vor dem Úntergang sein;

2. разм (мноства) Únmenge f -, Únzahl f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Гі́бель ’гібель’ (БРС, Касп., Шат., Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Ужываецца і як прыслоўе ’безліч’. Рус. ги́бель, укр. ги́бель, ги́біль, ст.-слав. гыбѣль, балг. ги́бел, серб.-харв. ги́бељ і г. д. Няма ў зах.-слав. мовах. Прасл. дыял. *gybelь, *gybělь (вытворнае з суф. ‑elь, ‑ělь ад *gyběti, *gybiti). Трубачоў, Эт. сл., 7, 217; Фасмер, 1, 404; Слаўскі, 1, 283–284. Недакладна Шанскі, 1, Г, 66 (польск. gibiel сюды не адносіцца, гл. у Слаўскага, там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пагі́бель¹, -і, ж.

Смерць, гібель.

Асудзіць на п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

караблекрушэ́нне, -я, н.

Гібель карабля ў моры.

Пацярпець к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кровапралі́цце, -я́, н.

Забойства, масавая гібель людзей.

Пазбегнуць кровапраліцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падзе́ж, -дзяжу́, м.

Масавая гібель жывёлы ў час эпідэміі.

|| прым. падзе́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)