гушчыня́, -і́, ж.

1. гл. густы.

2. Тое, што і гушчар.

Лясная г.

3. Тое, што і гушча (у 3 знач.).

У гушчыні натоўпу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гушчыня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гушчыня́
Р. гушчыні́
Д. гушчыні́
В. гушчыню́
Т. гушчынёй
гушчынёю
М. гушчыні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гушчыня́ ж.

1. см. густата́;

2. гу́ща;

у са́май ~ні́ нато́ўпу — в са́мой гу́ще толпы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гушчыня́, ‑і, ж.

1. Уласцівасць і стан густога. Гушчыня травы. Гушчыня раствору. Гушчыня чыгуначнай сеткі. □ Усюды прабіваюцца кусты арэшніку і каліны, павялічваючы яшчэ больш гушчыню і непраходнасць лесу. В. Вольскі.

2. Тое, што і гушчар. І рады я вясне тваёй, Айчына, Як сонцу кветка ў гушчыні лясной. Прыходзька.

3. Тое, што і гушча (у 3 знач.). У гушчыні натоўпу. З гушчыні народных мас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гушчыня́ ж. Díckflüssigkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

густы́, -а́я, -о́е.

1. Які складаецца з мноства аднародных прадметаў, размешчаных блізка адзін каля аднаго.

Г. бярэзнік.

Густое жыта.

Буракі растуць густа (прысл.).

2. Не вадкі, з аслабленай цякучасцю, насычаны.

Густая смятана.

3. Шчыльны, малапранікальны для зроку, святла.

Г. туман.

Густыя воблакі.

4. Пра голас: паўнагучны.

Г. бас.

|| наз. густата́, -ы́, ДМ -таце́, ж. і гушчыня́, -і́, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згу́шчанасць, ‑і, ж.

Вялікая гушчыня, шчыльнасць чаго‑н. Згушчанасць насельніцтва ў горадзе. Згушчанасць пасеваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

густота́ гушчыня́, -ні́ ж., густата́, -ты́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

thickness [ˈθɪknəs] n.

1. гушчыня́;

the thickness of the population гушчыня́ насе́льніцтва

2. слой, сто́лка; пласт; таўшчыня́;

the thickness of felt слой фе́тру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Díchte

f - гушчыня́; шчы́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)