ГУСІ́НАЯ ЛА́ПКА,

кветкавая расліна, гл. ў арт. Дуброўка.

т. 5, с. 544

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГУСІ́НАЯ ЦЫБУ́ЛЯ

(Gagea),

род кветкавых раслін сям. лілейных. Больш за 130 відаў. Пашыраны ва ўмераным поясе Еўразіі, а таксама ў Паўн. Афрыцы. На Беларусі трапляюцца 8 відаў. Найб. вядомыя і пашыраныя гусіная цыбуля жоўтая (G. lutea) і малая (G. minima). Растуць пераважна ў вільготных лісцевых і мяшаных лясах, хмызняках, садах і парках. Рэдка трапляюцца: гусіная цыбуля зярністая (G. granulosa), пакрывальцавая (G. spathacea), Пачоскага (G. paczoskii). Толькі па звестках навук. л-ры вядомы гусіная цыбуля лугавая (G. pratensis), нізенькая (G. pusilla) і чырванеючая (G. erubescens).

Невысокія шматгадовыя травяністыя расліны, ранаквітучыя цыбульныя эфемероіды (улетку надземныя часткі адміраюць) з 1—3 цыбулінамі (іншы раз каля асновы гал. цыбулін развіваецца шмат дробных цыбулінак). Прыкаранёвы ліст 1, зрэдку 2. Кветкі дробныя, жоўтыя (рознага адцення), радзей белаватыя, зеленаватыя ці чырванаватыя, у раскідзістых гронка-парасонападобных суквеццях. Плод — трохгнездавая каробачка. Лек., харч., кармавыя, меданосныя і дэкар. Расліны.

Г.У.Вынаеў.

т. 5, с. 544

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

gooseflesh [ˈgu:sfleʃ] n. гусі́ная ску́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гуси́ный гусі́ны;

гуси́ный жир шма́лец;

гуси́ная ко́жа гусі́ная ску́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гусі́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гусі́ны гусі́ная гусі́нае гусі́ныя
Р. гусі́нага гусі́най
гусі́нае
гусі́нага гусі́ных
Д. гусі́наму гусі́най гусі́наму гусі́ным
В. гусі́ны (неадуш.)
гусі́нага (адуш.)
гусі́ную гусі́нае гусі́ныя (неадуш.)
гусі́ных (адуш.)
Т. гусі́ным гусі́най
гусі́наю
гусі́ным гусі́нымі
М. гусі́ным гусі́най гусі́ным гусі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гусі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гусі́ны гусі́ная гусі́нае гусі́ныя
Р. гусі́нага гусі́най
гусі́нае
гусі́нага гусі́ных
Д. гусі́наму гусі́най гусі́наму гусі́ным
В. гусі́ны (неадуш.)
гусі́нага (адуш.)
гусі́ную гусі́нае гусі́ныя (неадуш.)
гусі́ных (адуш.)
Т. гусі́ным гусі́най
гусі́наю
гусі́ным гусі́нымі
М. гусі́ным гусі́най гусі́ным гусі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гусі́ны Gänse-;

гусі́ная ску́ра мед Gänsehaut f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ла́пнік ’дуброўка гусіная, Potentilla anserina L.’ (маг., Кіс.), як і лапчатнік (гл.), у выніку намінацыі гусіная лапка. Да ла́па1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

goosebumps

[ˈgu:sbʌmps]

n., pl., informal

гусі́ная ску́ра, мура́шкі на це́ле

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

goosepimples [ˈgu:sˌpɪmplz] n. pl. гусі́ная ску́ра; мура́шкі па це́ле (ад холаду, страху і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)