гуртавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуртавы́ гуртава́я гуртаво́е гуртавы́я
Р. гуртаво́га гуртаво́й
гуртаво́е		 гуртаво́га гуртавы́х
Д. гуртаво́му гуртаво́й гуртаво́му гуртавы́м
В. гуртавы́ (неадуш.)
гуртаво́га (адуш.)		 гуртаву́ю гуртаво́е гуртавы́я (неадуш.)
гуртавы́х (адуш.)
Т. гуртавы́м гуртаво́й
гуртаво́ю		 гуртавы́м гуртавы́мі
М. гуртавы́м гуртаво́й гуртавы́м гуртавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гуртавы́

1. гуртово́й;

2. о́бщий; совме́стный; арте́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуртавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Агульны, сумесны. Гуртавая праца.

2. Звязаны з гуртам (у 2 знач). Гуртавы даглядчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гурт, -а́ і -у, М -рце, мн. гурты́, -о́ў, м.

1. -у. Група людзей, натоўп.

Г. вучняў.

2. -у. Статак буйной рагатай жывёлы, авечак і пад.

На лузе г. авечак.

3. у знач. прысл. гу́ртам. Разам, сумесна; натоўпам.

Цягнуць г. воз.

Ісці г.

Бегчы г.

4. -а́. Група (у 2 знач.), якая выконвае поп- або рок-музыку.

Вядомы г.

|| памянш. гурто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. гуртавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуртово́й гуртавы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wholesale

[ˈhoʊlseɪl]

1.

n.

гуртавы́, апто́вы га́ндаль, га́ндаль гу́ртам

He buys at wholesale and sells at retail — Ён купля́е гу́ртам, а прадае́ ўраздро́б

2.

adj.

1) гуртавы́, апто́вы

the wholesale price — гуртава́я цана́

2) Figur. павярхо́ўны, беспадста́ўны

Avoid wholesale condemnation — Высьцерага́йцеся беспадста́ўных, павярхо́ўных асуджэ́ньняў

3) Figur. агу́льны, ма́савы

wholesale slaughter — ма́савае зьнішчэ́ньне, разьня́ f.

3.

adv.

ма́сава; гу́ртам, агу́лам; у вялі́кіх паме́рах

4.

v.t.

прадава́ць гу́ртам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заку́пка ж камерц Éinkauf m -(e)s, -käufe, Besórgung f -, -en (часцей pl); Ánkauf m, Áufkauf m (гуртам);

гу́ртавы [о́птавы, апто́вы] заку́п Gróßeinkauf m, Kauf in gróßen Mássen;

заку́п тава́раў Wáreneinkauf m, Wárenbezug m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

про́даж м Verkáuf m -(e)s, -käufe; Féilbietung f -, -en (прапанова тавару); Hándel m -s (гандаль); Ábsatz m -es, Vertríeb m -(e)s (збыт);

гуртавы́ [апто́вы] про́даж Gróßhandel m, Engroshandel [ã´gro:-] m;

про́даж у раздроб (у ро́зніцу) Detailhandel [-´taĭ-] m, Kléinhandel m;

ручны́ про́даж Hándverkauf m;

◊ про́даж з малатка́ öffentliche Verstéigerung; Verauktioníerung f -, -en, Verkáuf an den Méistbietenden;

пусці́ць у про́даж zum Verkáuf bríngen* [ánbieten*], auf den Markt bríngen* [wérfen*]; féilbieten* аддз vt, féilhalten* аддз vt;

паступі́ць у про́даж zum Verkáuf gelángen;

быць у про́дажы zu háben sein, käuflich sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)