гугні́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гугню́ гугні́м
2-я ас. гугні́ш гугніце́
3-я ас. гугні́ць гугня́ць
Прошлы час
м. гугні́ў гугні́лі
ж. гугні́ла
н. гугні́ла
Загадны лад
2-я ас. гугні́ гугні́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гугні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Разм. Тое, што і гугнявіць. У пана Цабы нос быў доўгі, чырвоны, і настаўнік гугніў у яго неяк вельмі ж адмыслова. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гугні́ць, гугня́віць näseln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гнуса́вить несов. гугня́віць, гугня́ць, гугні́ць, гамза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мугні́ць ’мармытаць’ (ашм., Сцяшк. Сл.). У выніку кантамінацыі лексем гугніць і літ. mū̃kti ’мычаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

загугні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Пачаць гугніць. // Гугнява прагаварыць; прагугніць. «Шпік» тым часам праціснуўся да Змітрака і кпліва загугніў: — Што, праглынуў язык? Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gęgać

незак.

1. гагатаць;

2. буркатаць; гугніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

twang​2 [twæŋ] v.

1. звіне́ць (пра напятую струну);

twang (on) a guitar бры́нкаць на гіта́ры

2. гугня́віць, гугні́ць, гамза́ць, гавары́ць у нос

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзіцяня́ і дзіцянё, дзіцяняці, ДМ дзіцяняці, Т дзіцянём, н.

Тое, што і дзіця (у 1, 2 знач.). Варушыцца Ганна, ціхенька супакойвае дзіцянё і штось ласкава-ласкава гугніць свайму маленькаму сыну. Колас. І ад таго, што гэтае дзіцянё не сагнулася і не сагнецца і ідзе сабе моцна па дарозе, — стала мне радасна. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

snuffle

[ˈsnʌfəl]

1.

v.i.

1) сапці́ праз зало́жаны нос

2) гавары́ць у нос, гугні́ць, гугня́віць

2.

n.

гугне́ньне n.

•

- the snuffles

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)