гугні́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гугню́ гугні́м
2-я ас. гугні́ш гугніце́
3-я ас. гугні́ць гугня́ць
Прошлы час
м. гугні́ў гугні́лі
ж. гугні́ла
н. гугні́ла
Загадны лад
2-я ас. гугні́ гугні́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)