грудзі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. грудзі́на грудзі́ны
Р. грудзі́ны грудзі́н
Д. грудзі́не грудзі́нам
В. грудзі́ну грудзі́ны
Т. грудзі́най
грудзі́наю		 грудзі́намі
М. грудзі́не грудзі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

грудзі́на, -ы, мн. -ы, -дзі́н, ж.

1. Грудная косць, з якой злучаны пярэднія канцы грудных рэбраў і часткі плечавога пояса.

2. Верхняя пярэдняя частка вопраткі, якая прыкрывае грудзі.

|| прым. грудзі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грудзі́на ж.

1. анат. груди́на;

2. (в одежде) грудь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грудзі́на-рэ́берны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грудзі́на-рэ́берны грудзі́на-рэ́берная грудзі́на-рэ́бернае грудзі́на-рэ́берныя
Р. грудзі́на-рэ́бернага грудзі́на-рэ́бернай
грудзі́на-рэ́бернае		 грудзі́на-рэ́бернага грудзі́на-рэ́берных
Д. грудзі́на-рэ́бернаму грудзі́на-рэ́бернай грудзі́на-рэ́бернаму грудзі́на-рэ́берным
В. грудзі́на-рэ́берны грудзі́на-рэ́берную грудзі́на-рэ́бернае грудзі́на-рэ́берныя
Т. грудзі́на-рэ́берным грудзі́на-рэ́бернай
грудзі́на-рэ́бернаю		 грудзі́на-рэ́берным грудзі́на-рэ́бернымі
М. грудзі́на-рэ́берным грудзі́на-рэ́бернай грудзі́на-рэ́берным грудзі́на-рэ́берных

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

грудзі́на, ‑ы, ж.

1. Грудная косць, з якой злучаны пярэднія канцы грудных рабрын і часткі плечавога пояса.

2. Верхняя пярэдняя частка вопраткі, якая прыкрывае грудзі. Грудзіна ў рубашцы расшпілілася, і з-пад яе свеціць голае цела. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГРУДЗІ́НА,

сукупнасць шкілетных элементаў у наземных пазваночных жывёл і чалавека, што злучае па сярэдняй лініі цела брушныя канцы грудных рэбраў і часткі плечавога пояса. Да грудзіны прымацаваны грудныя мышцы. У земнаводных і паўзуноў грудзіна храстковая, у птушак — касцявая, у лятаючых грудзіна з кілем (сярэдні выступ), да якога прымацаваны магутныя грудныя мышцы. У млекакормячых грудзіна складаецца з 3 аддзелаў: ручкі, цела і мечападобнага адростка. У чалавека грудзіна (грудная косць) — няпарная плоская косць, што ўтварае сярэднюю частку пярэдняй сценкі грудной клеткі.

т. 5, с. 453

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

грудзі́на ж анат Brústbein n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

грудзі́на-рэ́берны груди́но-рёберный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

груди́на анат. грудзі́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пластро́н, ‑а, м.

Моцна накрухмаленая грудзіна мужчынскай верхняй сарочкі, якая надзяваецца пад адкрытую камізэльку да фрака ці смокінга.

[Фр. plastron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)