ручны прыметнік
-
гл. рука.
-
Прызначаны, прыстасаваны для рук.
- Р. гадзіннік (наручны).
- Р. багаж (які можна везці пры сабе).
-
Які робіцца рукамі; які прыводзіцца ў дзеянне рукамі.
- Ручная вышыўка.
- Ручная
граната (для кідання рукой). - Р. набор (друкарскі).
-
Пра работу, падлікі: не аўтаматычны (спецыяльны тэрмін).
- Ручныя вылічэнні.
-
Пра звера, птушку: прыручаны, які прывык да чалавека.
- Ручная вавёрка.
- Р. арол.
- Ручны продаж — 1) гандаль з рук; 2) у аптэцы; продаж без рэцэптаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)