го́рлачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́рлачка го́рлачкі
Р. го́рлачка го́рлачкаў
Д. го́рлачку го́рлачкам
В. го́рлачка го́рлачкі
Т. го́рлачкам го́рлачкамі
М. го́рлачку го́рлачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

го́рлачка ср., уменьш. го́рлышко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gardziołek

м. горлачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

го́рлышко

1. уменьш. го́рлачка, -ка ср.;

2. (бутылки) ры́льца, -ца ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spout​1 [spaʊt] n.

1. но́сік, дзю́бка, го́рлачка, гарлаві́на бутэ́лькі

2. струме́нь;

dark spo uts of smoke цёмныя клубы́ ды́му;

a sand spo ut пясча́ны смерч;

a spout of blasphemies пато́к ла́янкі

♦

go up the spout BrE, slang : His holiday plans have gone up the spout. Яго планы на адпачынак ляснуліся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)