горка - Пошук

го́рка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
го́рка	гарчэ́й	найгарчэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Го́рка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Го́рка
Р.	Го́ркі
Д.	Го́рцы
В.	Го́рку
Т.	Го́ркай Го́ркаю
М.	Го́рцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

го́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	го́рка	го́ркі
Р.	го́ркі	го́рак
Д.	го́рцы	го́ркам
В.	го́рку	го́ркі
Т.	го́ркай го́ркаю	го́ркамі
М.	го́рцы	го́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

го́рка¹, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. гара.

2. Зашклёная шафа для посуду.

Хрустальная г.

3. Сістэма чыгуначных пуцей з ухілам, прызначаная для сартавання вагонаў (спец.).

4. Адна з фігур вышэйшага пілатажу: кароткачасовы палёт па ўзыходзячай прамалінейнай траекторыі.

Рабіць горку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рка ж.

1. уменьш. го́рка, -кі ж.; (возвышенность — ещё) узго́рак, -рка м.;

2. (этажерка) го́рка, -кі ж.; палі́ца, -цы ж.;

3. кра́сная го́рка этногр. право́дная нядзе́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рка I сущ., ж.

1. (уменьш. к гара́) го́рка;

2. (этажерка) го́рка;

3. ж.-д. го́рка

го́рка II нареч.

1. го́рько;

2. го́рько, го́рестно;

1, 2 см. го́ркі;

3. в знач. безл. сказ. го́рько;

у ро́це г. — во рту го́рько;

мне было́ г. і кры́ўдна — мне бы́ло го́рько и оби́дно;

4. в знач. межд., разг. го́рько!;

г.! — крыча́лі малады́м — го́рько! — крича́ли молоды́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рка², прысл.

1. Непрыемна, едка па смаку.

2. Пра адчуванне горкага смаку.

Ад зёлак стала г. ў роце.

3. у знач. выкл. го́рка! Вокліч за вясельным сталом, якім просяць маладых пацалавацца (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рка ¹, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Памянш. да гара (у 1, 2 знач.); невялікая гара. Катацца з горкі. Горка папер.

2. Прыстасаванне для сарціроўкі вагонаў на станцыях, якое дазваляе выкарыстоўваць сілу цяжару вагонаў для перамяшчэння іх па схіле чыгуначнага пуці. Сартавальная горка. Механізаваная горка.

го́рка ²,

1. Прысл. да горкі.

2. безас. у знач. вык. Пра адчуванне гаркоты, горкага смаку. Ад зёлак у роце горка.

3. безас. у знач. вык., каму. Пра пачуццё горычы, прыгнечаны настрой, у якім знаходзіцца хто‑н. Некалькі разоў прачытала Аленка гэты ліст. У некаторых момантах чытання ёй то было прыемна, то горка і крыўдна. Колас.

4. у знач. выкл. го́рка! Разм. Вокліч, якім за вясельным сталом просяць маладых пацалавацца. У прасторнай, ярка асветленай зале палаца гучаць вясельныя песні і чуецца традыцыйнае «горка!». Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́рка-кі́слы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	го́рка-кі́слы	го́рка-кі́слая	го́рка-кі́слае	го́рка-кі́слыя
Р.	го́рка-кі́слага	го́рка-кі́слай го́рка-кі́слае	го́рка-кі́слага	го́рка-кі́слых
Д.	го́рка-кі́сламу	го́рка-кі́слай	го́рка-кі́сламу	го́рка-кі́слым
В.	го́рка-кі́слы (неадуш.) го́рка-кі́слага (адуш.)	го́рка-кі́слую	го́рка-кі́слае	го́рка-кі́слыя (неадуш.) го́рка-кі́слых (адуш.)
Т.	го́рка-кі́слым	го́рка-кі́слай го́рка-кі́слаю	го́рка-кі́слым	го́рка-кі́слымі
М.	го́рка-кі́слым	го́рка-кі́слай	го́рка-кі́слым	го́рка-кі́слых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

го́рка-салё́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	го́рка-салё́ны	го́рка-салё́ная	го́рка-салё́нае	го́рка-салё́ныя
Р.	го́рка-салё́нага	го́рка-салё́най го́рка-салё́нае	го́рка-салё́нага	го́рка-салё́ных
Д.	го́рка-салё́наму	го́рка-салё́най	го́рка-салё́наму	го́рка-салё́ным
В.	го́рка-салё́ны (неадуш.) го́рка-салё́нага (адуш.)	го́рка-салё́ную	го́рка-салё́нае	го́рка-салё́ныя (неадуш.) го́рка-салё́ных (адуш.)
Т.	го́рка-салё́ным	го́рка-салё́най го́рка-салё́наю	го́рка-салё́ным	го́рка-салё́нымі
М.	го́рка-салё́ным	го́рка-салё́най	го́рка-салё́ным	го́рка-салё́ных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Verbum