го́рка², прысл.

1. Непрыемна, едка па смаку.

2. Пра адчуванне горкага смаку.

Ад зёлак стала г. ў роце.

3. у знач. выкл. го́рка! Вокліч за вясельным сталом, якім просяць маладых пацалавацца (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)