га́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. га́ма га́мы
Р. га́мы га́м
Д. га́ме га́мам
В. га́му га́мы
Т. га́май
га́маю
га́мамі
М. га́ме га́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

га́ма² -ы, ж.

Назва трэцяй літары грэчаскага алфавіта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́ма¹, -ы, мн. -ы, гам, ж.

1. Паслядоўны рад музычных гукаў, які павышаецца або паніжаецца ў межах адной ці некалькіх акта́ў.

Мінорная г.

2. перан., чаго. Паслядоўны рад аднародных, але па-рознаму зменлівых якасцей, з’яў.

Г. фарбаў.

Г. гукаў.

|| прым. га́мавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́ма 1, ‑ы, ж.

1. Паслядоўны рад музыкальных гукаў, які павышаецца або паніжаецца ў межах адной ці некалькіх актаў. Мінорная гама.

2. перан.; чаго. Паслядоўны рад аднародных, але розных прадметаў, з’яў; паслядоўная змена з’яў. Разнастайная гама пачуццяў. Гама фарбаў.

[Ад грэч. gámma — назва літары, якая абазначала гук «соль» у сярэдневяковай музыцы.]

га́ма 2, ‑ы, ж.

Назва трэцяй літары грэчаскага алфавіта.

•••

Гама-глабулін — адзін з бялкоў крыві, што прымяняецца як лячэбна-прафілактычны прэпарат пры некаторых інфекцыйных хваробах (гепатыце, коклюшы і інш.).

Гамапрамяні — нябачныя прамяні радыеактыўнага рэчыва, здольныя пранікаць праз непразрыстыя прадметы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́ма I ж., прям., перен. га́мма;

мажо́рная г. — мажо́рная га́мма;

г. ко́лераў — га́мма кра́сок

га́ма II ж. (буква) га́мма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ма ж

1. муз Tnleiter m -s, -;

2. перан (чаго) Skla f -, -len і -s;

га́ма ко́лераў Frbenskala f, Frbenpalette f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ГА́МА (грэч. gamma) у музыцы, 1) літара грэч. алфавіта, якой у сярэднія вякі абазначалі самы нізкі гук — соль вял. актавы.

2) Паступенная ўзыходная і сыходная паслядоўнасць усіх ступеней гукарада (у межах адной ці больш актаў) пэўнай гукавой сістэмы (12-ступеннай — храматычная гама, 7-ступеннай — дыятанічная, 5-ступеннай — пентатонная) ці ладу (гама мажорная, мінорная і інш.). Выкананне розных гам — сродак развіцця тэхнікі ігры на муз. інструментах і вакальнай тэхнікі.

т. 5, с. 8

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

га́ма-глабулі́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́ма-глабулі́навы га́ма-глабулі́навая га́ма-глабулі́навае га́ма-глабулі́навыя
Р. га́ма-глабулі́навага га́ма-глабулі́навай
га́ма-глабулі́навае
га́ма-глабулі́навага га́ма-глабулі́навых
Д. га́ма-глабулі́наваму га́ма-глабулі́навай га́ма-глабулі́наваму га́ма-глабулі́навым
В. га́ма-глабулі́навы
га́ма-глабулі́навага
га́ма-глабулі́навую га́ма-глабулі́навае га́ма-глабулі́навыя
Т. га́ма-глабулі́навым га́ма-глабулі́навай
га́ма-глабулі́наваю
га́ма-глабулі́навым га́ма-глабулі́навымі
М. га́ма-глабулі́навым га́ма-глабулі́навай га́ма-глабулі́навым га́ма-глабулі́навых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

га́ма-акты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́ма-акты́ўны га́ма-акты́ўная га́ма-акты́ўнае га́ма-акты́ўныя
Р. га́ма-акты́ўнага га́ма-акты́ўнай
га́ма-акты́ўнае
га́ма-акты́ўнага га́ма-акты́ўных
Д. га́ма-акты́ўнаму га́ма-акты́ўнай га́ма-акты́ўнаму га́ма-акты́ўным
В. га́ма-акты́ўны (неадуш.)
га́ма-акты́ўнага (адуш.)
га́ма-акты́ўную га́ма-акты́ўнае га́ма-акты́ўныя (неадуш.)
га́ма-акты́ўных (адуш.)
Т. га́ма-акты́ўным га́ма-акты́ўнай
га́ма-акты́ўнаю
га́ма-акты́ўным га́ма-акты́ўнымі
М. га́ма-акты́ўным га́ма-акты́ўнай га́ма-акты́ўным га́ма-акты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

га́ма-дэфектаскапі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́ма-дэфектаскапі́чны га́ма-дэфектаскапі́чная га́ма-дэфектаскапі́чнае га́ма-дэфектаскапі́чныя
Р. га́ма-дэфектаскапі́чнага га́ма-дэфектаскапі́чнай
га́ма-дэфектаскапі́чнае
га́ма-дэфектаскапі́чнага га́ма-дэфектаскапі́чных
Д. га́ма-дэфектаскапі́чнаму га́ма-дэфектаскапі́чнай га́ма-дэфектаскапі́чнаму га́ма-дэфектаскапі́чным
В. га́ма-дэфектаскапі́чны (неадуш.)
га́ма-дэфектаскапі́чнага (адуш.)
га́ма-дэфектаскапі́чную га́ма-дэфектаскапі́чнае га́ма-дэфектаскапі́чныя (неадуш.)
га́ма-дэфектаскапі́чных (адуш.)
Т. га́ма-дэфектаскапі́чным га́ма-дэфектаскапі́чнай
га́ма-дэфектаскапі́чнаю
га́ма-дэфектаскапі́чным га́ма-дэфектаскапі́чнымі
М. га́ма-дэфектаскапі́чным га́ма-дэфектаскапі́чнай га́ма-дэфектаскапі́чным га́ма-дэфектаскапі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)