Га́ма ’гама (музыч. і да. т. п.)’ (БРС). Рус.га́мма, укр.га́ма. Крыніцай запазычання з’яўляецца франц.gamme ’тс’ або ням.Gamme < франц. У аснове тэрміна ляжыць назва грэч. літары γ (γάμμα), якая трапіла ў франц. і ням. мовы з іт.gamma. Падрабязна гл. Шанскі, 1, Г, 24–25.