галадо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. галадо́ўка галадо́ўкі
Р. галадо́ўкі галадо́вак
Д. галадо́ўцы галадо́ўкам
В. галадо́ўку галадо́ўкі
Т. галадо́ўкай
галадо́ўкаю		 галадо́ўкамі
М. галадо́ўцы галадо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галадо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, мн. -і, -до́вак, ж.

1. Голад (у 2 знач.; разм.).

2. Адмаўленне ад ежы ў знак пратэсту.

Трымаць галадоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галадо́ўка ж.

1. (отказ от пищи в знак протеста) голодо́вка;

2. разг. (недоедание вследствие недостатка пищи) го́лод м.; голодо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галадо́ўка, ‑і, ДМ ‑доўцы; Р мн. ‑довак; ж.

1. Разм. Тое, што і галаданне. // Галодны час. Шчупак пасля доўгай зімовай галадоўкі робіцца асабліва пражэрлівым. Шашкоў.

2. Адмаўленне ад яды ў знак пратэсту. Аб’явіць галадоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГАЛАДО́ЎКА,

адмова ад ежы ў знак пратэсту супраць дзеянняў улад або ў падмацаванне патрабаванняў да іх; адна з формаў барацьбы зняволеных і тых, хто вычарпаў інш. формы пратэсту.

т. 4, с. 447

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

галадо́ўка ж

1. гл галаданнe;

2. (адмаўленне ад яды) Húngerstreik m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hunger strike [ˈhʌŋgəˌstraɪk] n. галадо́ўка;

go on hunger strike аб’яві́ць галадо́ўку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

głodowanie

н. галаданне, галадоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Галадо́ўля ’голад, галадаванне’ (БРС, Касп., Шат.). Як і галадо́ўка, утварэнне ад дзеяслова галадава́ць. Суф. ‑оўля звычайна з’яўляецца пры вытворных назоўніках (для абазначэння дзеяння) ад дзеясловаў з марфемай *ov‑ (*‑ou̯‑): будава́ць — будоўля і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

голодо́вка

1. (отказ от пищи в знак протеста) галадо́ўка, -кі ж.;

2. (голод) галадо́ўля, -лі ж., го́лад, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)