Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ві́сус, ‑а, м.
Лаянк. Свавольнік, гарэза; распуснік. Ну проста вока не спускай з гэтага вісуса! І ні просьбы, ні грозьбы не памагаюць.Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ві́сусм.разм. Wíldfang m -es, -fänge, Schlíngel m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ві́сус ’свавольнік, гарэза, жэўжык, распуснік’ (БРС, КТС, міёр., З нар. сл.); ’жорсткі, бязлітасны чалавек’ (Жд., 2); ’вісельнік’ (Нас.), зах.-укр.висус ’гультай, вісус, гарэза’. Запазычана з польск.wisus ’тс’ < wisuć (Брукнер, 618).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
у́рвіс, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).
Свавольнік, вісус.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Віслю́га ’вісус, залётнік’ (Растарг.), рус.кур., арл.вислюгавісус, няспрытны, някемлівы’, польск.wisęga ’вісус’. Слова пранікла з рус. моўнай тэрыторыі. Усх.-слав. утварэнне, відавочна, з суф. ‑уга (< ‑uga), які зліўся з суф. ‑ǫga.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
у́рвіс, ‑а, м.
Разм. Свавольнік, вісус. [Дзед Якуб:] — Вось табе і нічога, урвіс ты гэткі, і так у рыззі засталіся, адабралі фашысты да ніткі, а ты апошнія штаны дзярэш на гэтых суках.Стаховіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tomboy
[ˈtɑ:mbɔɪ]
n.
дзяўчы́на -ві́сус; сарвігалава́, гарэ́за f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)