Вінцукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вінцукі́
Р. Вінцуко́ў
Д. Вінцука́м
В. Вінцукі́
Т. Вінцука́мі
М. Вінцука́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вінцукі (в., Воранаўскі р-н) 3/160 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вінцу́к

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Вінцу́к Вінцукі́
Р. Вінцука́ Вінцуко́ў
Д. Вінцуку́ Вінцука́м
В. Вінцука́ Вінцуко́ў
Т. Вінцуко́м Вінцука́мі
М. Вінцуку́ Вінцука́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)