вярхі - Пошук

вярхі́ гл. верх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вярхі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вярхі́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вярхі́ ед. нет, см. верх ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярхі́, ‑оў; адз. няма.

1. Вышэйшыя, кіруючыя колы грамадства. Кіруючыя вярхі. Сустрэча ў вярхах. Вярхі феадальнага грамадства.

2. Высокія гукі, ноты. Браць вярхі. Чыстыя вярхі.

3. Неглыбокія, павярхоўныя веды ў якой‑н. галіне, спецыяльнасці. Нахапацца вярхоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вярхі (в., Ельскі р-н) 1/216

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вярхі (в., Камянецкі р-н) 9/303

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вярхі (в., Жабінкаўскі р-н) 4/398 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

вярхі́ мн. разм. die óberen Schíchten, Óberschichten pl (у грамадстве); die Spítzen der Regíerung (ва ўрадзе);

нара́да ў вярха́х Gípfelkonferenz f -, -en;

сустрэ́ча ў вярха́х Gípfeltreffen n -s -;

2. муз. die hóhen Töne, das óbere Regíster;

◊

нахапа́цца вярхо́ў разм. etw. óberflächlich érlernen [erfássen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ве́рх

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum