вычаскі - Пошук

вы́часкі, -аў.

Тое, што і пачаскі.

В. з лёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́часкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́часкі ед. нет, см. па́часкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́часкі, ‑аў; адз. няма.

Адходы пры часанні. Вычаскі з лёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́часка

‘апрацоўка дрэва вострай прыладай’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́часка

‘выдаленне з валасоў грэбенем; апрацоўка часаннем’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Адбо́рнік ’рубанак для вычаскі фальца’ (Інстр. II) да адбіраць. Гл. браць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wyczeski

мн. вычаскі; пачаскі; пачассе; ачоскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́чески мн. вы́часкі, -каў ед. нет, па́часкі, -каў ед. нет, па́чассе, -сся собир., ср., ачо́скі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kłak, ~u

м.

1. жмут, клок; касмык, касмыль;

2. ~i мн. вычаскі; пагард. кудлы; калдуны; касмачы

co niewarte funta ~ów — што нічога не вартае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verbum