выціна́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			выціна́нка | 
			выціна́нкі | 
			
		
			| Р. | 
			выціна́нкі | 
			выціна́нак | 
			
		
			| Д. | 
			выціна́нцы | 
			выціна́нкам | 
			
		
			| В. | 
			выціна́нку | 
			выціна́нкі | 
			
		
			| Т. | 
			выціна́нкай выціна́нкаю | 
			выціна́нкамі | 
			
		
			| М. | 
			выціна́нцы | 
			выціна́нках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ВЫЦІНА́НКА,
выстрыганка, ажурны ўзор, выразаны з рознакаляровай паперы. Радзіма выцінанкі — Стараж. Кітай, у 18—19 ст. былі пашыраны ў многіх народаў Еўропы. У беларусаў выкарыстоўваліся з канца 19 ст. для аздаблення інтэр’ера жылля (фіранкі на вокны, падзоры на паліцы, вушакі дзвярэй, бардзюры на рамы і інш.), на З Беларусі чорнымі ці паліхромнымі выцінанкамі аздаблялі беленыя сцены. Паводле кампазіцыі бел. выцінанкі падзяляюцца на замкнёныя (квадратныя, шматвугольныя, круглыя сурвэткі, якія выразалі з веерападобна складзенага ў 8—16 разоў аркуша паперы), рапортныя (паперу складвалі гармонікам, у выніку атрымліваліся фіранкі, падзоры) і сіметрычныя (выразалі з паперы, складзенай папалам, атрымлівалі аздобы на сцены з 2 сіметрычных палавін, напр. птушкі вакол дрэва або вазона). Найб. пашырэнне мелі аднаколерныя выцінанкі, часам — шматслойныя паліхромныя. Узоры пераважна геаметрычныя, радзей раслінныя, зааморфныя, антрапаморфныя, падобныя на вышываныя або маляваныя.
Я.М.Сахута.
т. 4, с. 328
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
Выціна́нка ’папяровая фіранка з выразанымі ўзорамі’ (З нар. сл., гродз.). З польск. wycinanka ’тс’ (Крамко, З нар. сл.), якое да wycinać (гл. тнуць).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
выціна́нкі, ‑нанак; адз. выцінанка, ‑і, ДМ ‑наяцы, ж.
Ажурны малюнак, узор, выразаны з паперы. // Папяровыя фіранкі з выразанымі ўзорамі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.) 
выціна́нкі, -на́нак мн. (ед. выціна́нка ж.) обл. рису́нки, узо́ры, вы́резанные из бума́ги; бума́жные занаве́ски с вы́резанными узо́рами
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)